Życzymy więc wszystkim i każdemu z osobna, aby Święta Wielkanocne przyniosły radość oraz wzajemną życzliwość. By stały się źródłem wzmacniania ducha. Niech Zmartwychwstanie, które niesie odrodzenie, napełni wszystkich pokojem, wiarą i miłością. Niech da siłę w pokonywaniu trudności i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość…
Radujmy się, bo Chrystus zmartwychwstał!!!
Zobacz film
„Chrystus zmartwychwstał…Alleluja!”
Tym chrześcijańskim pozdrowieniem oznajmiamy fundamentalną prawdę naszej wiary.
Święta Wielkanocne są dla wszystkich wiernych radosne, bo zmartwychwstanie Chrystusa jest symbolem Jego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią. Niedziela Wielkanocna z mszą świętą rezurekcyjną, odprawianą o świcie dla uczczenia zmartwychwstania Chrystusa, jest największym świętem w całym roku liturgicznym.
Mimo tego, że bardzo uroczyście obchodzimy też Święto Bożego Narodzenia to właśnie w czasie Wielkanocy wypełnia się najważniejsza tajemnica naszej wiary i stąd tak wielka waga tych świąt. Wielkanoc jest pamiątką męki i zmartwychwstania Chrystusa; na całość świąt składają się: Niedziela Palmowa – rozpoczynająca uroczystości Wielkiego Tygodnia, Triduum Paschalne obejmujące Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę oraz Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego. Bardzo pięknie, w swoich prezentacjach, przedstawili to uczniowie naszej szkoły.
Z Wielkanocą wiążą się również liczne religijne i ludowe obrzędy. Z dawnych zwyczajów zachowały się palmy wielkanocne, pisanki, bazie w wazonie, święcenie pokarmów, śmigus – dyngus czy dzielenie się jajkiem.
Obecnie jest moda na nowoczesność, nie na „wspominki”. Kino, telewizja, internet wyparły obrzędowość tych świąt a to przecież Święta Wielkanocne to bogata tradycja, to historia naszego chrześcijaństwa, to niezwykle barwne obrzędy i obyczaje. Po wielkim poście – kiedyś bardzo ściśle przestrzeganym – ludzie z niecierpliwością czekali na odmianę na odrodzenie czegoś nowego, lepszego.
O wielu wielkanocnych obyczajach pamiętamy także dzisiaj. Dzięki nim świąteczne dni są bardziej radosne. Radując się żegnamy długi, bo aż czterdziestodniowy post. Szczęściu towarzyszyło i towarzyszy do dziś obżarstwo i biesiadowanie z najbliższymi. Świąteczne stoły uginają się od różnorakich specjałów od potraw mięsnych po baby i mazurki wielkanocne.
W związku z tym, że coraz częściej słyszy się informacje o zanikaniu wielowiekowej tradycji i obyczajów wypracowanych przez pokolenia Polaków, nasi uczniowie od najmłodszych przedszkolaków po uczniów klasy VIII, postanowili w sposób szczególny, poprzez swoje prace plastyczne, prezentacje i krótkie reportaże przybliżyć, chociażby w małym stopniu, historię i obrzędowość Świąt Wielkiej Nocy.
Prezentacja – Julia Gniwek kl. VII
Dzieci były bardzo zaangażowane w swoją pracę. Widać było, że poznawanie polskich tradycji, porównywanie tych, które są kultywowane w rodzinnych domach, w innych krajach oraz samodzielne wykonywanie zadań sprawiło im wiele radości.
Efektem widzialnym są samodzielnie, staranne i pomysłowo wykonane prace, każda inna, ale na każdej akcent świąt wielkanocnych. Widnieją na nich pisanki, baranki, koszyczki, zajączki i kurczaczki, kartki z życzeniami, dekoracje wielkanocne a wiosenne odcienie zieleni i żółci przykuwają wzrok i namawiają do podziwiania.
Wielkanoc to piękne, wiosenne, przynoszące nadzieję Święta. W tym roku inne, bardziej skłaniające do zadumy, przeżywane w ścisłym gronie rodziny, święta w ciszy i spokoju. Należy jednak pamiętać, że są to święta bogate w symbolikę związaną z życiem i odradzaniem się, to moment odnowy, oczyszczenia. Wielkanoc przypomina nam, że nigdy nie należy tracić nadziei, ponieważ bez względu na to, jak ciemna jest droga którą się poruszamy, na jej końcu zawsze znajduje się światło. Wielkanoc to czas otuchy i nadziei. Czas odradzania się wiary w siłę Chrystusa i drugiego człowieka.
Opracowały: Beata Molenda, Dorota Maciąg, Beata Zygmunt